இரண்டு ஏரிகளும், ஒரு பனிமலையும்

தலைப்பை பார்த்ததும் ஏதோ கவிதை என்றெல்லாம் நினைத்துவிடாதீர்கள். கடந்த நன்றி தெரிவிக்கும் விடுமுறையில் நாங்கள் சுற்றி பார்த்த இரண்டு ஏரி, ஒரு கடற்கரை, ஒரு பனி மலை பற்றியே இந்தப்பதிவு. சனியன்று காலை வழக்கம்போல ஒரு மணி நேரம் தாமதமாக கிளம்பினோம். இந்த முறையும் ரகுவின் வழிகாட்டலில், Ganny (கணேஷ்) வண்டியை செலுத்த நாங்கள் பின்னாடி அமர்ந்து மொக்கை போட்டுகொண்டு சென்றோம். எங்கள் பயணம் சிறு தடங்களில் ஆரம்பித்தது, வீடிற்கு அருகில் இருக்கும் சாலையில் Take Right என்று GPS அக்கா சொன்னதை கேக்காமல் இடது பக்கம் திரும்பி கொஞ்சம் சுத்திவிட்டு பிரதான சாலையை (Freeway) பிடித்தோம்.

நாங்கள் திட்டமிட்டிருந்த இடங்கள் அனைத்தும் ஒலிம்பிக் நேஷனல் பாரஸ்ட்டை சுற்றிய அமைந்திருந்தன, எங்கள் பயணமும் . சுமார் 3 மணிநேர பயணத்துக்கு பிறகு நாங்கள் Quinault ஏரியை அடைந்தோம். அழகான ஏரி, ஏரிக்கு முன் கொஞ்சம் பசுமையான புல்வெளி இருந்தது. ஏரியை ரசித்து விட்டு, சில பல புகைப்படங்கள் எடுத்துக்கொண்டோம். இந்த ஏரிக்கு அருகில்1000 வருடம் பழமையான, உலகின் மிகப்பெரிய Spruce மரம் உள்ளது. இங்கு வருபவர்கள் தங்குவதற்கு விடுதிகளும், உணவகங்களும் உள்ளன. காதல் ஜோடிகள் நேரம் கழிக்க சிறந்த இடம்.

Quinault ஏரி


அங்கிருந்து நாங்கள் சென்ற இடம் kalaloch கடற்கரை, பசிஃபிக் பெருங்கடலின் ஒரு கடற்கரை. நாங்கள் சென்ற நேரம் மழை பெய்துகொண்டிருந்தது, நனைந்தபடியே கரையில் திரிந்தோம். நிறைய கற்பாறைகள் நிறைந்த கடற்கரை, சின்ன பாறைகள் மீது ஏறி கொஞ்ச தூரம் உள்ளே சென்றோம், அலைகள் பெரிதாக வந்துகொண்டிருந்தது. கரையில் நிறைய மரங்கள் கிடந்தன எதற்கு என்று தெரியவில்லை. கடற்கரைக்கு சென்றதும் முதலில் செய்த காரியும், கடற்கரை மணலில் பெயர் எழுதியது, சில நிழற் படம் எடுத்தது. இது சுனாமி வர வாய்ப்புள்ள இடமாம். அங்கேயே மழையில் நனைந்தபடி எடுத்து வந்திருந்த மதிய உணவை முடித்து கொண்டோம். நான்கு மணியளவில் இருட்ட தொடங்கியதால் தங்க ஏற்பாடாயிருந்த விடுதிக்கு சென்றோம். Forks என்னும் இடத்தில் இருந்த அழகான, வசதியான விடுதியில் தங்கினோம். இரவு அங்கேயே சமைத்து சாப்பிட்டு விட்டு, உறங்கிவிட்டோம்.

Kalaloch கடற்கரை


அடுத்தநாள் நாங்கள் சென்ற முதல் இடம், crescent ஏரி. இந்த ஏரியின் இரு பக்கமும் மலைகள் இருந்தன. மலையை ஒட்டி இருந்ததால் ஒரு தனி அழகுடன் இருந்தது. இந்த ஏரியில் கோடை காலத்தில் படகு பயணம் செய்வார்கள், குளிர் காலம் என்பதால் யாரும் தட்டுபடவில்லை. மலையோரத்தில் சில வீடுகள் இருந்தன, கோடை காலத்தில் தங்குவதற்காக இருக்கலாம்.

Crescent ஏரி


கடைசியாக நாங்கள் சென்ற இடம், பெரும்பான்மையோர் எதிர்பார்த்து கொண்டிருந்த Huricane Ridge என்னும் பனி மூடிய மலை. 5200 அடி உயரம். மலைக்கு மேலே செல்வதற்கு பாதை அமைக்கப்பட்டிருக்கிறது. முன்தினம் பனி அதிகம் பொலிந்திருந்ததால், வழியெங்கும் பனி கொட்டிக்கிடந்தது, போக்குவரத்து சவுகரியத்துக்கு, சாலையில் இருக்கும் பனியை ஒதுக்கும் வண்டிகள் நிறுத்தப்படிருந்தன. வழியில் சில View pointகள் இருகின்றன. ஒரு குறிப்பிட்ட view pointல் இருந்து தெளிவான வானம் இருக்கும் போது பார்த்தால் கனடா தெரியுமாம். நாங்கள் சென்ற போது ஓரளவு தெளிவான வானம் தான் என்றாலும் கனடா தெரியவில்லை, கோடை காலத்தில் தெரியலாம். மலை உச்சியை அடைந்தவுடன் அனைவரும் பணியில் விளையாட ஆரம்பித்துவிட்டோம், ஒருவர் மீது ஒருவர் பனி எறிவதும், பணியில் டைவ் அடிப்பதும் என கைகள் எரியும் வரை விளையாடினோம், கையுறை போடாமல் பணியில் அதிகநேரம் தாக்குபிடிக்க முடியாது. அவர்களுக்கென்று ஒதுக்கப்பட்டிருந்த இடங்களில் பலர் பனி சறுக்கு செய்து விளையாடி கொண்டிருந்தனர்.

Hurricane Ridge


காடுகளில் பல இடங்களில் காட்டிற்குள் செல்ல trailகள் உள்ளன, கோடைகாலம் இந்த காடுகளுக்குள் சுற்றுவதற்கு சரியான நேரம். கேம்ப் அமைத்து கொஞ்ச நேரம் இயற்கையுடன் தங்கி இருக்கலாம், குளிர் காலத்தில் இதெல்லாம் கஷ்டம். காடு மலைகளை இங்கு மிக சிறப்பாக பாதுகாக்கின்றனர், ஆங்காங்கே, என்ன செய்யலாம் என்ன செய்யகூடாது என்று அறிவிப்பு பலகைகள் வைத்திருகின்றனர். குப்பைகளை போடுவது குற்றமாக கருதப்படுகிறது, பிடித்தால் அபராதம் விதிப்பார்கள். காடு மலைகளின் முக்கியத்துவம் கருதி, சிறப்பாக பாதுகாத்து வருகின்றனர்.

அங்கிருந்து dungeness bay செல்லலாம் என்று கிளம்பினோம், நாங்கள் அங்கு சென்று சேர அதிக நேரம் ஆனதால், பார்க்க முடியவில்லை, ஆகவே வீட்டிற்கு கிளம்பினோம். GPSல் வீட்டு விலாசத்தை இட்டுவிட்டு கிளம்பினோம் அது எங்களை ஒரு துறைமுகத்துக்கு இட்டு சென்றது, என்னடா வம்பென்று, வேறொரு வழி கேட்டதற்கு (Detour), காட்டியது, கொஞ்ச தூரம் சென்ற பிறகு தான் தெரிந்தது வேறொரு துறைமுகத்துக்கு அழைத்து செல்கிறது என்று, பின்பு GPS செட்டிங்கில் மாற்றம் செய்து, தரை வழியில் மட்டுமே அழைத்துபோக சொன்ன பிறகு, தரை வழியில் ஒரு மணி நேரம் தாமதமாக வீடு வந்தோம். எந்த ஒரு பயணத்திலும் நாம் அதிகம் விரும்புவது பார்க்கும் இடங்களை விட, அந்தப் பயணம் நேரம். இந்த பயணமும் அழகு, பார்த்த இடங்களும் அழகோ அழகு.

First Flight of a Dream(liner)

The day has come, the day Boeing was waiting, the day Aviation industry was dreaming, the day we were desperately waiting to see the reality of the hard work we put in last 5 years. Dec 15 2009 is going to be one of the important day to remember in our life, The Boeing 787 Dreamliner flew for the first time. I am privileged to see the 787 take off live and feel happy to be here in Seattle during this historic event in Aviation.

Boeing 787 Dreamliner


787 is a special airplane, not for one but for many reasons. 787 Dreamliner is a revolution in Commercial Aviation Industry, which happens once in blue moon, this is one such, a plane for Ages. I have listed below some of the features of 787 Dreamliner.

-> 787 is made with less Aluminum and more composite material, generally used in fighter planes. This reduces weight thereby reduces the fuel consumption.
-> Window size of 787 is greater than current planes window size, which gives the passengers good view with auto-dimming feature.
->Increase in Internal air pressure to give more comfort to passengers even in higher altitudes.
-> Better Air quality in air-conditioning system. And lot more, check this link for more details.

For us the excitement started from Monday evening, thinking and talking about the 787. Everything was going as per the plan, Only rain God could play the spoilsport. We were praying God to take care of climate. Boeing has made arrangements to web cast this event, we watched the event in web cast.

Lets move to Paine Field Everett Washington.

@10:00 - Lot of Employees gathered along the runway waving hands towards the lens. There was a Boeing IMAX helicopter is shooting the crowd and the event, Boeing is capturing all the events related to 787. It was said that the flight engines were Turn ON 30 minutes back. Two pilots along with lot of computers were on board for this Historic First Flight.

@10:10 - Final security check was done to ensure a safe flight. There were two military planes to escort 787 and 787 would be following these flights. These military planes had cameras to shoot 787 on fly.

@10:20 - The flight started to move on its own power to the run way, the plane was to fly towards north.

@10:25 - All set to go, Dreamliner was in runway waiting for final clearance from Air traffic control.

@10:27 - There she goes, she started the run for First Flight like Usan Bolt, ran fast, took off smoothly and steered into the sky like Sergey Bubka in pole vault. Awesome.

There She goes


The first flight was planned for 5 1/2 hours. But it was cut short (due to bad weather) and landed in 3 hours @ 1:35PM in Boeing field, King County, the county where we are staying. Boeing promised to have the first flight before this year end and did it like hitting a six in the last ball. The sleepless nights, weekends that we spent in our office to work in the software that supports this flight, came in my mind like a flash. All the hard work from thousands of people across the globe made this happen. This is Boeing's perfect Christmas gift for everyone who helped Boeing to make this mega event a success.

Moments before landing


For a person like me, who few years back, ran to street to see low flying helicopters and planes, it is really a great feeling and pleasure that a new generation flight takes off with my hard work in it, my contribution may be very minute but I feel proud and happy and now whenever I see 787 Dreamliner in sky I got a story to tell to my friends, family, children "Hey, Look at that plane, I have helped this plane to fly."

My Collegues with 787 After landing


Courtesy Bhagath for the photographs (Except the take off pic)

Watch 787 First Flight take off in this link and landing in this link.

Orkutஆல் ஒரு பயன்

சில நாட்களுக்கு முன்னாள், என் orkutல் நந்தா என்ற பெயரில் ஒரு Friend Request வந்திருந்தது, நல்ல வேலை பள்ளியின் பெயரை குறிப்பிட்டு இருந்ததால் சரியாய் கண்டுபிடித்து விட்டேன் (Profile புகைப்படமாக சூர்யா படத்தை வைத்திருந்தான்), கொஞ்சம் scrapபி கொண்டோம். அவன் கிறுக்கல் பக்கத்தை பார்த்த பொது இன்னொரு பள்ளி தோழனின் தொடர்பும் கிடைத்தது. இருவருக்கும் தொலைப்பேசினேன், மகிழ்ச்சியாக இருந்தது. பள்ளி நாட்களுக்கு பிறகு இப்போது தான் அவர்களை தொடர்பு கொண்டேன், நான் யாரையும் orkutல் தேடவில்லை (அட நம்புங்கப்பா!!!). லெனின் என் குரலை கேட்டதும் கண்டு பிடித்துவிட்டான், பரவாயில்லை, இத்தனை வருடங்களில் என் குரல் மாறவேயில்லை என்றான், அவனை கொஞ்சம் கலாயக்கலாம் என்று இருந்தவனக்கு பல்பு. நந்தா என்னை கண்டுபிடிக்கவில்லை, கொஞ்சம் நேரம் பேசியபின் தான் கண்டுபிடித்தான். கடந்த 10 வருடங்களில் நடந்தவற்றில் முக்கியமானதை சில நிமிடங்களில் பகிர்ந்து கொண்டோம். 10 வருட இடைவெளி எங்கள் நடப்பை ஒன்று செய்யவில்லை என்பது ஆரோக்கியமான விசையம்.

Social networkingல் அவளவ்வு ஆரவம் இல்லாதவன் நான், orkut வந்த புதிதில் ஆர்வம் கொண்டு அதில் நானும் ஒரு உறுப்பினர் ஆனேன், அப்பொழுது orkutல் இல்லாதது ஒரு குற்றமாக கருதப்பட்டது , "என்னது நீ orkutல இல்லையா?" என்று வியந்தனர், இப்போது facebook. ஆரம்பத்தில் கொஞ்சம் ஆர்வமாக இருந்த நான், இப்போது அவளவ்வு இல்லை. Orkutஆல் எனக்கு நடந்த ஒரு நன்மை என் பள்ளி நண்பர்களின் நட்ப்பை பல வருடங்கள் கடந்து புதுபித்து கொண்டது, அதற்காக Orkutக்கு என் நன்றிகள்.